ჯადოსნური ახალი წელი

  ახალი წელი ყველაზე განსაკუთრებული დღესასწაულია,როდესაც უმრავი ადამიანი იკრიბება და მხიარულობს.ეს ის პერიოდია  როცა ფიქრდები მთელი წელი რა შეიცვალა შენს გარშემო ,შენს აზროვნებაში,რა იყო ცუდი და კარგი,და შემდეგ გეგმავ რა სიახლეები იქნება შენს ცხოვრებაში. 

ყველას აქვს დიდი მიზეზი იმისა რომ რამდენიმე დღით დაისვენოს მოულოცოს საყვარელ ადამიანებს ახალი წლის მოსვლა.  ნათქვამია რომ ახალი წლის ჯადოსნურ ღამეს რასაც ჩაიფიქრებ მომდევნო წელს აუცილებლად აგიხდებაო მთავარია გჯეროდეს მისი ჯადოსნური სამყაროს და აუცილებლად აგიხდება საახალწლო ნატვრა.

და თუ დაემთხვა ახალი წლის ღამეს თოვლის მოსვლა ეს ყველაფერი მართლაც განსაკუთრებულ იდილიას ქმინს.

მე პირადად განსაკუთრებით მიყვარს ახალი  წელი,  მის  მოსვლას მოუთმენლად ველოდები. წინასაახალწლო მზადება მაბედნიერებს,მიყვარს სახლის მორთვა საახალწლო დეკორაციებით  ნაძვის ხის აწყობა ფერადი სათამაშოებით და შემდეგ ოჯახის წევრებთან ერთად საახალწლო სუფრის მზადება ეს ყელაფერი განსაკუთრებულ იდილიას მიქმნის, და ყოველთვის მჯერავს ახალი წლის ღამის ჯადოსნურობის.
წელს ყველაზე განსაკუთრებული ახალი წელი მექნება რადგან ახლაი წლის პერიოდში დედა გავხდები და პირველად შევხდები ახალ წელს დედის სტატუსით და ამიტომაც დიდი მოლოდინი მაქვს 2016 წლის ახალი წლის.

;ტერორიზმის საფრთხის ქვეშ მყოფი ფრანგები"

ნოოლოგის მიხედვით 2008 წლიდან  დაიწყო ახალი, ფორმის მანიის 20 წლიანი ცალფა ფაზა, ამ ფაზაში მოსალოდნელი იყო ეროვნული ნიშნით კონსოლიდაციები, ფრანგები ცხრომის მანიის ერია. როგორც მოგეხსენებათ  ნოოლოგია მეცნიერებაა, რომელიც შეისწავლის  ადამიანთა საზოგადოების  არსებობაში მზარდი სისრულით   გამოვლინებად მეტაბიოლოგიურ ფენომენებს, რომელთა სისიტემურ ერთიანობას ნიოსფეროს ვუწოდებთ. ხაზი უნდა გავუსვათ იმას , რომ არაბებისგან მოდის  ზოგადად ტერორისტული საფრთხე, შესაბამისად შეიძლება ვილაპარაკოთ 10000 პოტენციურ მსხვერპლზე.

                 

ეს არის ისლამური სახელმწიფოს მორიგი ქმედების შედეგი.საფრანგეთში  მომხდარი ტერორისტული აქტების შემდეგ ქვეყანაში უსაფრთხოების ზომები მაქსიმალურადაა გამკაცრებული.
ქართველი პოლიტიკოსების შეფასებით  ტერაქტების  სერია პარიზში არა მარტო ფრანგების ტრაგედიაა, არამედ გამოწვევა გლობალური უსაფრთხოებისთვისაც, ტერორისტების მიზანი ცივილიზებულუი სამყაროს დაშინებაა.
რუსეთისგან კი მომდინარეობს ბირთვული საფრთხე. 
 ამ თემასთან დაკავშირებით რომ ვიმსჯელოთ, პირველ რიგში უნდა ავღნიშნოთ, რომ ბირთვული იარაღიგარდა რუსეთისა აქვს სხვა სახელმწიფოებსაც.ბირთვული სახელმწიფოები არიან პაკისტანი და ჩრდილოეთ კორეა. მე პირადად ვფიქრობ რომ ტერაქტების სერიამ პარიზში მორიგ ტრაგედიად არ უნდა ჩაიაროს ევროპამ დასკვნები უნდა  გააკეთოს და პროქტირუი პოზიცია უნდა  ეჭიროს.

თოვლი

   




მიყვარს ზამთარი, განსაკუთრებით კი თოვლი, ქათქათა თეთრი ფიფქების ფარფატი,ფიფქების ცეკვა და თოვლში გართული პატარების წკრიალა ხმები.ულმაზესია თოვლი ტყეში,როცა ხეებს ტანი და ტოტებიც აღარ ეტყობა.
მიყვარს პირველი თოვლი, რაღაც უჩვეულო განწყობას მიქმნის,ფაფუკი თოვლი კი გარესამყაროს თითქოს საპატარძლო კაბას აცმევს.მიყვარს ფეხდაუდგმელი სპეტაკი თოვლი, როცა დილით გამოხვალ გარეთ გაივლი და  შემდეგ როცა მოიხედავ დაინახავ მხოლოდ შენს ნაკვალევს.
    
ჩემთვის თოვლი ასოცირდება სითეთრესთან, სითეთრე კი სიწმინდესთან,როცა არემარე თეთრად შეფერადდება თითქოს სიწმინდე მოდის ჩვენამდე,და ყველას გული სიხარულით გვევსება.

                                  

თითქოს თოვლი ზამთრის ყვავლია რომელიც ბუნებას ალმაზებს,როცა თოვლი მოდის ბედნიერი ვარ რადგან თოვლს მოქავს განსაკუთრებით თბილი განწყობა.მიყვარს თოვლი  იმიტომ რომ ჯადოსნურ სამყაროს გიქმნის,ყოველი თოვლის მოსვლას თან ახლავს მოლოდინი ახლის და რაც მთავარია წრფელი მოლოდინი ახლის.

             


                 მე არც იმპერატორი,არც მეცნიერი და არც აკადემიკოსი გახლავართ. მე ერთი უბრალო ადამიანი ვარ,რომელიც უფალმა შექმნა თავის ხატად. იმ კუთხის შვილი ვარ,რომელსაც ნოდარ დუმბაძემ სიცოცხლის სამოსახლო უწოდა.
   
                                                      ბავშვობა

          ბავშობიდანვე ვიყავი ცელქი გოგო,რომელსაც ბაბუა ხშირად მიწერდა მრავალსტროფიან ლექსებს, მე კი ბაბუას დაწერილი ლექსებით ვიწონებდი თავს თანატოლებში, ვიზრდებოდი ძალიან მხიარულ გარემოში. ბაბუამ და ბებიამ ოჯახის კულტად მაქციეს,მარიკუნა არის დღემდე მმათვის საფიცარი,რის გამოც ბიძაშვილების და მამიდაშვილების რისხვის მსხვერპლი ვიყავი,ეჭვიანობდნენ.

          სკოლაში კარგად ვსწავლობდი ბებია დიდ იმედს ამყარებდა ჩემი შვილიშვილი "დოქტორი" უნდა გამოვიდესო. მაგრამ მისი იმედი ვერ გავამართლე. ეხლა ვსწავლობ ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე.

     ჩემი სამყარო ჩემი საყვარელი ოთახიდან იწყება,სადაც პეპელასავით დავფრინავ და ბედნიერი ვარ....

  

            ჩემეულ სამყაროში შემოღწევა  რთულია რადგან არ მიყვარს მსახიობობა და ნიღაბს არასდროს ვატარებ და არც სპექტაკლებს ვმართავ.მიუხედავად,იმისა  რომ  გათამამებული ბავშვი ვიყავი არასდროს დამიჩაგრავს თანატოლი და არც ზემოდან შემიხედავს.

                ჩუმია ჩემი ხასიათი და ამასთანავე ფეთქებადიც,ვერ ვიტან უსამართლობას და ბოლოს ვინ ვარ მე?  მე?-მე უბრალოდ   მე  ვარ.....................